CGI (Obrazy generowane komputerowo) – co to?

CGI co to – definicja

CGI to technika, wykorzystywana w filmach, grach lub reklamach do tworzenia obrazów, których realizacja w rzeczywistym świecie byłaby zbyt kosztowna, niebezpieczna, a nawet niemożliwa do wykonania.

CGI (ang. Computer-Generated Imagery) pozwala generować realistyczne lub fantastyczne obrazy np. stworzenia, przedmioty, a w konsekwencji całe wirtualne światy. Technologia ta jest nieodłącznym elementem wysokobudżetowych produkcji takich jak, Avatar, Toy Story czy Shrek.

CGI – jak działa?

CGI działa poprzez tworzenie obrazu lub sekwencji w pełni przy pomocy komputera, często w przestrzeni 3D. Proces zaczyna się od zaprojektowania modeli (np. postaci, obiektów) i ich animacji. Następnie dodawane są tekstury, oświetlenie oraz efekty wizualne, by nadać całości realistyczny wygląd.

Specjalistyczne oprogramowanie generuje klatki obrazu, które są kolejno łączone w płynny film. Wszystko to wymaga dużej mocy obliczeniowej, dlatego CGI jest często realizowane przez wyspecjalizowane studia animacji i renderowane na wydajnych serwerach.

CGI – gdzie jest wykorzystywane?

CGI przeszło niesamowitą ewolucję od czasów pierwszych dość prymitywnych kreacji, aż do dziś, kiedy za pomocą tej technologii jesteśmy w stanie stworzyć niemal wszystko, a ogranicza nas jedynie wyobraźnia.

Współcześnie, zwiększona moc komputerów oraz odkrycie nowych metod obróbki video pozwoliło na zaawansowane modelowanie postaci, wizualizacje 3D, realistyczne tekstury przedmiotów i scenerii, a także na usprawnienie technologii motion capture. Umożliwia ona jeszcze dokładniejsze uchwycenie ruchu aktorów, tylko po to, by następnie przenieść go na cyfrową postać.

Dzięki temu przygotowany materiał jest znacznie bardziej realistyczny, w porównaniu do stworzenia takiej postaci w całości drogą cyfrową. Bez dzisiejszej zaawansowanej technologii CGI i motion capture wiele kultowych filmów nie mogłoby powstać, jednym z nich byłby Avatar.

Czym różni się CGI od VFX i SFX

CGI to obrazy generowane komputerowo, czyli elementy jak postacie czy krajobrazy, które nie istnieją fizycznie. VFX to szersze pojęcie obejmujące wszystkie techniki wizualne, które modyfikują lub dodają efekty do prawdziwych nagrań.

Czym różni się CGI i VFX? Technologia VFX wykorzystuje CGI, ale obejmuje także inne metody, jak łączenie różnych warstw wideo, czy efektów praktycznych.

SFX, czyli efekty specjalne odnoszą się do efektów specjalnych realizowanych na planie filmowym, które są tworzone fizycznie, a nie komputerowo. Przykłady obejmują użycie pirotechniki, animatroniki czy efektów mechanicznych, takich jak symulowane deszcze lub wybuchy. SFX różni się od VFX i CGI tym, że powstaje „na żywo” podczas nagrywania.

Przykłady CGI w znanych produkcjach filmowych

• Toy Story — pierwszy pełnometrażowy film CGI

Toy Story jest pierwszym filmem, który został w całości wygenerowany komputerowo przez studio Pixar. Toy Story otworzyło nowy rozdział w animacji i pokazało możliwości CGI w nowoczesnych animowanych produkcjach.

• Władca pierścieni – Gollum

Postać Golluma została stworzona przy użyciu CGI oraz technologii motion capture. Andy Serkis, odgrywający Golluma, miał na sobie specjalny strój, który przenosił jego ruchy na cyfrową postać w komputerze, co nadało jej realistyczne zachowania i mimikę.

• Planeta Małp

W serii Planeta Małp CGI odegrało kluczową rolę, tworząc realistyczne postacie małp i nadając im emocjonalną głębię. Te produkcje wykorzystały technologię motion capture, by uchwycić każdy detal mimiki i ruchu aktorów. CGI pozwoliło także na precyzyjne odwzorowanie cech fizycznych, takich jak sierść, blizny czy wyraz twarzy, dzięki czemu postacie stały się wyjątkowo autentyczne.

Podsumowanie

CGI, czyli technika tworzenia obrazów i efektów wizualnych za pomocą komputera, przeszła bardzo długą drogę od prostych mało realistycznych grafik po złożone fotorealistyczne obrazy i materiały wideo, które często trudno odróżnić od rzeczywistości. Obecnie technologia jest wykorzystywana w większości wysokobudżetowych filmów do przedstawienia scen, których realizacja w rzeczywistym świecie byłaby zbyt kosztowna, lub nawet nie możliwa.